29/05 Mezmurlar 10-12
[tr] Mezmurlar 10-12
10:1 Ya RAB, neden uzak duruyorsun,
Sıkıntılı günlerde kendini gizliyorsun?
2 Kötüler gururla mazlumları avlıyor,
Mazlumlar kötülerin kurduğu tuzağa düşüyor.
3 Kötü insan içindeki isteklerle övünür,
Açgözlü insan RABbe lanet okur, Onu hor görür.
4 Kendini beğenmiş kötü insan Tanrıya yönelmez,
Hep, ‹‹Tanrı yok!›› diye düşünür.
5 Kötülerin yolları her zaman başarıya götürür.
Öyle yücedir ki senin yargıların,
Kötüler anlayamaz, düşmanına burun kıvırır.
6 İçinden, ‹‹Ben sarsılmam›› der,
‹‹Hiçbir zaman sıkıntıya düşmem.››
7 Ağzı lanet, hile ve zulüm dolu,
Dilinin altında kötülük ve fesat saklı.
8 Köylerin çevresinde pusu kurar,
Masumu gizli yerlerde öldürür,
Çaresizi sinsice gözler.
9 Gizli yerlerde pusuya yatar
Çalılıktaki aslan gibi,
Kapmak için mazlumu bekler
Ve ağına düşürüp yakalar.
10 Kurbanları çaresiz çöker,
Saldıranın üstün gücü altında ezilir.
11 Kötü insan içinden, ‹‹Tanrı unuttu›› der,
‹‹Örttü yüzünü, asla göremez.››
12 Kalk, ya RAB, kaldır elini, ey Tanrı!
Mazlumları unutma!
13 Neden kötü insan seni hor görsün,
İçinden, ‹‹Tanrı hesap sormaz›› desin?
14 Oysa sen sıkıntı ve acı çekenleri görürsün,
Yardım etmek için onları izlersin;
Çaresizler sana dayanır,
Öksüzün yardımcısı sensin.
15 Kötünün, haksızın kolunu kır,
Sormadık hesap kalmasın yaptığı kötülükten.
16 RAB sonsuza dek kral kalacak,
Uluslar Onun ülkesinden temizlenecek.
17 Mazlumların dileğini duyarsın, ya RAB,
Yüreklendirirsin onları,
Kulağın hep üzerlerinde;
18 Öksüze, düşküne hakkını vermek için,
Bir daha dehşet saçmasın ölümlü insan.
11:1 Ben RABbe sığınırım,
Nasıl dersiniz bana,
‹‹Kuş gibi kaç dağlara.
2 Bak, kötüler yaylarını geriyor,
Temiz yürekli insanları
Karanlıkta vurmak için
Oklarını kirişine koyuyor.
3 Temeller yıkılırsa,
Ne yapabilir doğru insan?››
4 RAB kutsal tapınağındadır,
Onun tahtı göklerdedir,
Bütün insanları görür,
Herkesi sınar.
5 RAB doğru insanı sınar,
Kötüden, zorbalığı sevenden tiksinir.
6 Kötülerin üzerine kızgın korlar ve kükürt yağdıracak,
Paylarına düşen kâse kavurucu rüzgar olacak.
7 Çünkü RAB doğrudur, doğruları sever;
Dürüst insanlar O'nun yüzünü görecek. kesin olarak bilinmiyor.
12:1 Kurtar beni, ya RAB, sadık kulun kalmadı,
Güvenilir insanlar yok oldu.
2 Herkes birbirine yalan söylüyor,
Dalkavukluk, ikiyüzlülük ediyor.
3 Sustursun RAB dalkavukların ağzını,
Büyüklenen dilleri.
4 Onlar ki, ‹‹Dilimizle kazanırız,
Dudaklarımız emrimizde,
Kim bize efendilik edebilir?›› derler.
5 ‹‹Şimdi kalkacağım›› diyor RAB,
‹‹Çünkü mazlumlar eziliyor,
Yoksullar inliyor,
Özledikleri kurtuluşu vereceğim onlara.››
6 RABbin sözleri pak sözlerdir;
Toprak ocakta eritilmiş,
Yedi kez arıtılmış gümüşe benzer.
7 Sen onları koru, ya RAB,
Bu kötü kuşaktan hep uzak tut!
8 İnsanlar arasında alçaklık rağbet görünce,
Kötüler her yanda dolaşır oldu.
